Πάει ένας χρόνος από τότε που ανέβασα video στο κανάλι μου στο YouTube. Για να είμαι απόλυτα ειλικρινής ο κύριος λόγος ήταν ένας: οι χαμηλές προβολές. Είχα δώσει τόση ενέργεια και αγάπη στο να δημιουργήσω ένα από τα πιο όμορφα ελληνικά βιβλιοφιλικά video - δες το και μετά έλα να με πείσεις για το αντίθετο - που τα 400 views μου φάνηκαν σαν προσβολή , όχι τόσο στο πρόσωπο μου αλλά σε κάθε δημιουργό εκεί έξω που δημοσιεύει κάτι άλλο πέρα από ''δίνω φαγητό σε αστέγους στην Ομόνοια'' και ''κάνω φάρσα στην μητέρα μου'' κερδίζοντας εκατοντάδες χιλιάδες θεατές. Περίπου ένα μήνα μετά έκανα το ''Βιβλία & ιστορίες περπατώντας στη Λέρο'' ιδιωτικό - όπως και το blog - και αποσύρθηκα. Ξενοικιάζοντας όμως το σπίτι στην Αθήνα και επιστρέφοντας στη Λέρο σε μια άλλη φάση ζωής, ένιωσα την ανάγκη να στήσω την κάμερα απέναντι μου και να μείνω πιστός στον εαυτό μου ανεξαρτήτως πόσοι θα κάνουν click. Έτσι σ' αυτό εδώ σας δείχνω τα βιβλία που μου αγόρασαν οι γονείς μου και το δώρο της εξαδέλφης μου Ελευθερίας, το απόλυτο κουτί με καλούδια για κάθε βιβλιολάτρη που όμως δεν περιείχε βιβλία. Παράλληλα έχω προσθέσει και πολλά στιγμιότυπα από την καθημερινότητα μου τελευταία στο νησί, από την επίσκεψη στη δημοτική βιβλιοθήκη μέχρι την κατασκευή χριστουγεννιάτικων καρτών στην πανέμορφα στολισμένη βεράντα της ξαδέρφης και από τα αδέρφια μου μέχρι την αγαπημένη μου γατούλα.
Καλή θέαση!
EXTRA ΥΛΙΚΟ: (Υ.Γ τα δημοσιεύω κυρίως για εμένα μιας και συνηθίζω να χάνω αρχεία)
Η μητέρα μου μας κυνηγάει με αγιασμό όταν αλλάζει ο χρόνος.
Τα ήρεμα απογεύματα στο σπίτι.
Όταν βάλαμε τον ''Τιτανικό'' για να τον δει για πρώτη φορά ο μικρός μου αδερφός.
Η χριστουγεννιάτικη κάρτα που έφτιαξα για τα γενέθλια της μητέρας μου.
Η μητέρα μου και εγώ την παραμονή Χριστουγέννων.
Το στολισμένο παράθυρο της κουζίνας.
Το σαλόνι μας.
Πρωινό με την μητέρα και τον αδερφό μου στο ''γραφείο'' μου (εκεί που διαβάζω).
Μέχρι το επόμενο video,
Au revoir!
.jpeg)
