Ένα κείμενο που χρωστούσα

Όλο λέω πως θα αργήσω να ξαναγράψω εδώ μέσα, κι όλο επιστρέφω. Ίσως αυτό να εξηγεί κάπως γιατί δεν έχουμε αρκετά δυνατά queer μυθιστορήματα στην Ελλάδα. Γιατί να δώσεις την ψυχή, την ενέργεια και τον χρόνο σου, όταν δεν υπάρχει κοινό να σε ακούσει; Κάτι που, υποθέτω, δεν έζησε - τουλάχιστον με την ίδια διάρκεια και …

Οι 10 καλύτερες ταινίες που είδα το 2025!

Φέτος είδα τόσες πολλές αδιάφορες ταινίες, που το ότι βρήκα δέκα που άξιζαν να μπουν σε μια τέτοια λίστα, το λες και θαύμα. Στο νησί, αν και υπάρχει δημοτικός κινηματογράφος, δεν προβάλλει ταινίες της αρεσκείας μου - φαντάσου μια καλή έφεραν, ''Το διπλανό δωμάτιο'' του Pedro Almodovar , και δεν πήγα γ…

Ευτυχώς που υπάρχουν τα βιβλία...

Πέρασαν πολλές σελίδες μέχρι να με κερδίσουν ''Τα χρόνια'' της Annie Ernaux . Για την ακρίβεια, λίγο παραπάνω από το μισό βιβλίο. ''Ψυχρός λόγος, περνάει γρήγορα από το ένα θέμα στο άλλο, δεν εμβαθύνει ποτέ, απουσιάζει η λογοτεχνική γλώσσα που με κάνει να θαυμάζω, να δένομαι ή να ταυτίζομαι …

Μικρές κριτικές για βιβλία του καλοκαιριού

Στο νησί μου υπάρχει ένας αόρατος αφύλαχτος παράδεισος που ονομάζεται Δημοτική Βιβλιοθήκη. Οι ντόπιοι τον αγνοούν ενώ οι εργαζόμενοι δεν γνωρίζουν τον Καμύ - ''Ποιος είναι αυτός; Έχει μεταφραστεί;'' με ρώτησε η κατά τα άλλα συμπαθέστατη υπάλληλος. Στα ράφια του όμως βρήκα πολλές φορές την λύτρωση που…

''Franz'': η νέα ταινία για τη ζωή του Κάφκα

Ναι, καλά διάβασες! Είναι ανάγκη να γράψω πως αν δεν κυκλοφορήσει στην Ελλάδα θα απογοητευτώ πολύ ή πως θα είναι η πρώτη ταινία που θα με κάνει να τρέξω στις αίθουσες την πρώτη μέρα προβολής; Θα ήταν αυτονόητο. Η ταινία ''Franz'' θα κάνει πρεμιέρα στο Φεστιβάλ κινηματογράφου στο Τορόντο τον ερχόμενο…

Επιτέλους διάβασα Proust!

Διαβάζοντας το ‘’Αναζητώντας τον χαμένο χρόνο’’ ευχήθηκα στον εαυτό μου οι άνθρωποι που γνωρίζω, από εδώ και στο εξής, να αντιλαμβάνονται την ζωή όπως ο Marcel Proust. Να μπορούν να εστιάσουν και να θαυμάσουν απλά πράγματα με το πάθος που άλλοι κυνηγούν τα μεγάλα. Η μυρωδιά ενός ροζ τριαντάφυλλου, η όψη του καμπαν…

8 μήνες, 36 βιβλία, τα 10 καλύτερα...

Ένα από τα καλά του να ζεις σε νησί χωρίς βιβλιοπωλείο της προκοπής αλλά με δημοτική βιβλιοθήκη είναι πως καταδύεσαι στον κόσμο συγγραφέων που στην πόλη θα προσπερνούσες βιαστικά. Φυσικά είμαι μέλος σε βιβλιοθήκη στην Αθήνα αλλά δεν ήταν λίγες οι φορές που άφησα με ευκολία στην άκρη κάποιο μυθιστόρημα γιατί πάντα υπήρ…